ศิว, ศิวะ หมายถึง [สิวะ] น. พระอิศวร; พระนิพพาน. (ส.; ป. สิว).
[สิวะ] น. พระอิศวร; พระนิพพาน. (ส.; ป. สิว).
น. พระนิพพาน.
น. รูปนิมิตแทนองค์พระศิวะหรือพระอิศวร ทําเป็นรูปอวัยวะเพศชาย ถือว่าเป็นวัตถุบูชาอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกไศวะ.
น. มนตร์สรรเสริญพระศิวะหรือพระอิศวร, ไสยศาสตร์.
น. ที่ประทับของพระศิวะ; ที่อยู่อันเกษมสุข.
น. ฤดูหนาว; ความหนาว, ความเยือกเย็น. ว. เย็น, หนาว, เย็นเยือก.(ส. ศิศิร).
น. เด็ก, เด็กแดง ๆ, เด็กเล็ก. (ส.).